நிழலின் நிஜம்; Translated version in English: The Summary of the Shadow

Shadows of clouds on the Waimea Canyon, Kauai, Hawaii

நிழல்:

ஒளிக் கடலில்

மிதந்த

இருட்டு தீவு,

வெளிச்ச கண்ணாடியில்

தெரிந்த

கறுப்பு பிம்பம்

நிழல்:

இருளை சூரியன்

சலவை செய்தும்

அகல 

மறுத்த

கறுப்புக் கறை

விடாமல் எங்கும்

கூடவே வருவது

நிழலின் 

நிலையான குணமானாலும்

அதில்

ஒளியின் தேவை

ஒளிந்து உள்ளது,

உடல் இயங்க

உதவிடும்

உயிர் போல

தூரலின் நிழல்

தூரத்து வானவில்;

அங்கு

சூரியனின் 

ஒரு நிறத்தை

ஏழாய்

கூறு போட்டதை

கூறிடும் நாம்,

பொருளின்

நிறம் எதுவானாலும்

நிழலின் நிறம்

என்றும் ஒன்றே

என்ற

கறுப்பு சமத்துவத்தை

கருத்தில் ஏன்

கொள்ளுவதில்லை?

ஒவ்வொரு 

பொருளும் 

ஒளியை எதிர்த்து

வென்றதற்கான

வெற்றித் தழும்பு

வெளியில் கிடக்கிறது:

வெயிலின் அருமை

தெரிய நிழலில்

அடுத்த முறை

ஒதுக்கும் போது

தழும்பிற்கு

தலை வணங்க

தவறாதீர்கள்

நிழலை

அடக்கத்தின் 

அடையாளமென

அறிவிக்கிறேன்;

ஏனேனில் அது

பொருளுக்கு 

முன்னால்

முளைக்கும்

முந்திரிக்கொட்டை அல்ல

பூமியின் நிழல்

தன்னில்

வீழ்ந்தால்

இருள்,

விண்ணில்

வீழ்ந்தால்

கிரகணம்;

இரண்டையும்

இணைத்து பார்க்கையில்

இரவிலும்

தெரியும்

முழு நிழல்

கிரகணம் என்பதை

கிரகித்துக்கொள்ளுங்கள்

நிழல்

எதிரில் வீழ்வதால்

எதிர்மறை இல்லை;

பொருளின் 

வரையரையை மட்டும் கொண்டு

தரையில் தழைத்த

வரைப்படம்

அப்படி 

அலசினால்:

எண்ணத்தின் நிழல்

வார்த்தை,

மௌனம் அல்ல;

அன்பின் நிழல்

அரவனைப்பு,

காழ்ப்பு அல்ல;

நிகழ்வின் நிழல்

ஞாபகம்,

அமைதி அல்ல;

மொழியின் நிழல்

இசை,

ஊமை அல்ல;

ஞானத்தின் நிழல்

கேள்வி,

அறியாமை அல்ல

நிழல்

நிஜத்தை

வெளிச்சம் போட்டுக்

காட்டுவதில்லை,

நிஜத்தின்

இன்னுமோர் 

பக்கத்தையும் 

பக்குவமாய் காண்பிப்பதில்லை,

பொருளின் 

சுருக்கத்தையே

சூசகமாக உரைக்கிறது.

——————————————————

Translation of the above poem by my friend Kirubakaran Pakkirisamy.

*The Summary of the Shadow*

——————————————

Its a dark island in a ocean of light

A black image on a mirror bright

Its a stain of darkness quite right

That the sun failed to wash away in an unsuccessful fight

It follows you everywhere

Without light it is nowhere

And light henceforth is its life giving air

The rainbow is the shadow of the rain

It splits the light into seven colors in no vain

Rest of the shadows are only in black stain

Is it the dark equality for earthly gain ?

Every thing fights with light 

The shadow is its wound in the fight

Dont forget the sacrifices of the wounded next 

Every time you take refuge in the shade in any pretext

A shadow is humility personified

It is never in the front but politely stays behind

Earth’s shadow on itself is night for sure

Its shadow in the sky is the eclipse hour

And if there’s a shadow in the night, 

Its the eclipse, right? 

Since..

A shadow is on the other end

It is not a contradiction, friend

But shows the boundaries of reality as art on ground

Hence..

The shadow of thought is not silence but word

The shadow of love is not hatred but an embrace solid

The shadow of action is not inaction but memory fond

The shadow of language is not silence but music and sound

The shadow of knowledge is not ignorance but questions on ground

A shadow cannot throw light on reality

It will just not show another perspective in quality

But summarizes the whole reality in its brevity

Understand, this is shadow’s beauty.

—-

© Ravishankar Palanivelu, December 8, 2019, Tucson, USA (ravipalanivelu@gmail.com); please leave your feedback in the comments

Photo Credit: Ravishankar Palanivelu

இலையா? அலையா?

இலையா? அலையா? (A poem on my high school reunion -  a gathering in Ricin, WI of high school friends living in North America in a friend's house by the Lake Michigan and during the onset of fall season)

கடைக்கு 

விடைப்பெற்ற

அரும்புகள்

தோரணைமாக

காரணமானாலும்,

பூக்களாகி

நாட்களானாலும்,

கூட்டமாய்

விரும்பி வந்து

தோட்டத்தில்

தொடங்கியதை

திரும்பி பார்த்த

இருநாள் திருவிழா

சிறகை விரித்த

பிறகும் 

கூட்டைப் பார்க்க

நாட்டம்...

நதியாகி நகர்ந்த

பிறகும்

அருவியை நெருங்க

ஆர்வம்....

குஞ்சு பொரித்த

பிறகும்

கரைக்கு திரும்ப

அக்கறை....

அடர்ந்த இருட்டில்

நடந்த போது,

தொடர்ந்த நண்பர்கள் 

கொணர்ந்த நட்பில்

கடந்த காலத்தை

கடைந்த போது,

திரண்ட 

வெண்ணையாய்

வெளியே வந்தன

கொள்ளை ஞாபகங்கள்

தொடர்ந்த

கிண்டல்

கொண்டாட்டத்தில்

தூக்கத்தை

தூக்கிப்போட்டாச்சு,

சிரிச்சதே

பேச்சாச்சு,

நகர்ந்ததை 

பகிர்ந்தாச்சு,

புதைந்ததை

கதைச்சாச்சு,

சுரந்ததை

கறந்தாச்சு,

மறந்ததை 

இடையில் 

நடந்ததை

நிரைச்சாச்சு

அத்தனை வகையிலும்

வத்தியாசம்,

இருப்பினும் 

இறுமாப்பு

இல்லாமல் 

ஒத்துப்போனது தான்

அதிசயம்

தலைக்கால் புரியவில்லை

இருப்பினும்

தலைதூக்கிய

கவலை ஒன்றை 

களைய இயலவில்லை;

வாட்டும் இந்த

மூட்டம்

மட்டும் விடாமல்

முட்டியதால் 

முழுதாய் அனுபவிக்க

முடியவில்லை

குழுமிய இடத்தின்

அழகிய சூழல்

ஆறுதல் ஏதாவது

கூறுகிறதா என்று

கூர்ந்து கவனித்தேன்

நரைத்த

இலைகள்

உதிர்வதைக் கண்டு

அதிர்ந்தேன்,

கிளையைவிட்டு விழுந்த 

பிறகும்

ஒட்டிக் கொள்ள

நப்பாசை கொள்ளும்

முட்டாளா நான்?

இல்லை

கரை

வரை வந்து

தோற்றாலும் 

சீற்றம் குறையாமல்

மீண்டும் மீண்டும் 

மெஷின் போல்

மெனக்கிடும்

மிஷிகன் 

அலையா நான்?

இலையுதிர் காலம்

இறப்பு உறுதியென்பதை

இயல்பாய் இயம்பியது;

வேதாளம் 

வேண்டுமானால்

மீண்டும் முருங்கை

மீது ஏறலாம்,

ஆனால் 

சரிந்த சருகுக்கு

புனர்ஜென்மம் இல்லை

கரையில்

தோற்பது போல்

தோன்றினாலும்

அலைகளின் பாடம் வேறு

அலைவரிசையில் உள்ளது;

கடலில் கிடந்தாலும்

கரையில்

கலந்துரையாட

மீண்டும் மீண்டும்

சந்திப்பதில் 

சங்கதி உள்ளது

இலையில்

இல்லை பதில்

அலையில் தான்

நிலைத்த உண்மை

நிற்பதைப் கண்டு 

அமைதி கொண்டேன் 

அடுத்த

அலையாய்

கரைச்சேர

அலைகடலென

திரளும்

நாள்குறிக்க

திட்டமிட்டாச்சு,

மறைந்திருந்த

கண்ணீரும்

அந்த 

ஏரிக்காற்றைப் போல் 

கரையேறியாச்சு

© Ravishankar Palanivelu, October 28, 2019, Tucson, USA (ravipalanivelu@gmail.com); please leave your feedback in the comments

இருந்தும் தெரியாதவை; Translated version in English: Obviously Invisible

உருவின்றி

இருப்பதால்

ஒருபோதும்

தெரியாது

உன்னிப்பாய்

உணர்ந்தால்

கண்டிப்பாய்

கண்டிடலாம்..

மண்ணின்

அடியில்

மறைந்த 

வேர்

வேரின்

கண்ணில்

தென்பட்ட

நீர்

விலாசமாய்

மலரில்

வசிக்கும்

வாசம்

புதிய

மழையில் 

தழைத்த

மண்வாசனை

இறுகிய

அணைப்பில்

இடம்பெயர்ந்த

அன்பு

இயம்பிய

மன்னிப்பில்

இளகிய

கர்வம்

பட்ட

பகலில்

மின்னிய

நட்சத்திரம்

குடியேறாமல்

தேங்காயில்

பதுங்கிய

இளநீர்

மழலையின்

மனதில்

பதிந்த

ஞாபகம்

ஆமோதித்த

காதலில்

முளைத்த

சிறகு

காதலர்களின்

இடையில்

உட்கார்ந்த

நாகரீகம்

அம்மாவின்

முந்தானையில்

அவதரித்த

அக்கறை

உறங்கும்

உடலில் 

தோன்றிய

கனவு

ஈமச்சடங்கின்

அமைதியில்

எழும்பிய

கேள்வி

கடலின்

கரையில்

துளிர்விட்ட

தத்துவம் 

குளியல் 

அறையில்

கிடைத்த 

தீர்வு 

ஓயாத

தேடலில்

தொலைந்த 

வாழ்க்கை

உருவின்றி

இருந்தும்

ஒருபோதும்

தெரியாது

உன்னிப்பாய்

உணர்ந்தால்

கண்டிப்பாய்

கண்டிடலாம்..


English Translation by Kirubakaran Pakkirisamy:

Obviously Invisible

-----------------------------------------------

As many things are formless

Pay attention..You will find it

Just pay attention

The firm root that disappears under the soft earth

Pay attention

The unseen water that the persevering roots discover

Just pay  attention

The discreet fragrance behind the bright petals

Pay gentle attention

The earthy smell of fresh rain on dry ground

Just pay attention

The strong love that manifests in a gentle hug

Pay attention

The stubborn arrogance that melts in a whispered apology

Just pay attention

That bright star in broad daylight

Pay attention

The sweet fragrance at the crunch of a juicy apple

Just pay attention

The fond memories of innocent childhood

Pay attention

The flight of joy when pursuit turns to love

Just pay attention

The pregnant waiting in deep love

Pay attention

The deep caring in the light touch of a mother

Just pay attention

The sprightly dream that comes to life in a still body

Pay attention

The nagging question that arises at the end of a sombre burial

Just pay attention

The provoking thought that rises where waves fall to the shore

Pay attention

The perplexing issue that resolves at the end of a morning shower

Just  pay attention

The valuable life that is lost in an endless search for trivial wants

Please ..please pay attention

Many things are formless 

And so invisible obviously

You’ll find it .. pay attention

Just pay attention 

© Ravishankar Palanivelu, August 19, 2019, Tucson, USA (ravipalanivelu@gmail.com); please leave your feedback in the comments

இயற்கை ஆசான்; Translated version in English: Lessons from Nature

பிரிந்தே இருந்தாலும்

கூடவே இருக்க வேண்டும்

நதிக்கரைப் போல

இடைவெளி இருந்தாலும்

வெளிக்காட்டாமல் இருக்க வேண்டும்

வான்நிலாப் போல

மிளிர முடியாவிட்டாலும்

வாய்ப்புக்கு காத்திருக்க வேண்டும்

நட்சத்திரம் போல

அழையாத விருந்தாளியானாலும்

வந்தயிடத்தில் உபயோகப்பட வேண்டும்

மழைப் போல

ஆளுமை வேறானாலும்

கூட்டு முயற்சி வேண்டும்

வானவில்லைப் போல

மாண்டிடும் பொழுதிலும்

சக்தி உண்டாக்க வேண்டும்

நீர்வீழ்ச்சிப் போல

கொடூரமாக பறிக்கப்பட்டாலும்

கருனை காட்ட வேண்டும்

மல்லிகைப் போல

மறைந்து இருந்தாலும்

உதவியாய் இருக்க வேண்டும்

வேரைப் போல

மிதித்ததால் மடிந்தாலும்

நிமிர்ந்து எழுந்திட வேண்டும்

புல்வெளிப் போல

கொதிக்கும் வெய்யிலிலும்

பேதமின்றி தானம்தர வேண்டும்

மரம் போல

கீறல் விழுந்தாலும்

கதறலின்றி கசிய வேண்டும்

ரப்பர்மரம் போல

திருட வந்தாலும்

பெருக்க உதவ வேண்டும்

வண்டைப் போல

இறப்பே என்றாலும்

இலக்கில் கவனம் வேண்டும்

விட்டிலைப் போல

உடன்பிறப்போடு போட்டியானாலும்

விட்டுக் கொடுக்க வேண்டும்

குழல்துளைப் போல

கேட்போர் இல்லையென்றாலும்

தட்டாமல் கற்பிக்க வேண்டும்

இயற்கைப் போல

English translation of the above poem by Kiru Pakkirisamy:

Lessons from Nature
-----------------------------------------------
The water does part but like the river banks stay together
May not reach the sky, but shine like a moon and never leave brother

Not bright as the sun, but wait for the turn and glitter like a star
Uninvited you might be, but like a rain pour and nurture life from far

Be of different color but stay together and make a rainbow tall
About to fall to death but be powerful like a waterfall

Even when plucked, like a rose make those hands smell in class
Trampled upon to death but grow again like the perseverant grass

Blistering heat, but be a strong tree and provide shade in fairness to all
Even when cut, but like a forgiving maple tree ooze sweetness without call

Steal the honey but like a diligent bee spread the pollen
Rival your siblings but like the flute keys make music in unison

No time to watch ? No time to listen ?
Pause, say this to your belle or beau
Nature has a lesson for you.

© Ravishankar Palanivelu, July 29, 2019, Tucson, USA (ravipalanivelu@gmail.com); please leave your feedback in the comments

வறட்சி

பிரச்சனை:

வேர் வைக்கும் 

மரம் வைக்க

மறந்தோம்

மறுத்தோம்;

வேர்வைக்கும்

நீர் இன்றி

நிர்மூலமாய்

நின்றோம்

இருந்த குழாயில்

திறந்த தருவாயில் 

வந்த காற்று

எந்தன் பெருமூச்சே

பச்சை எங்குமே

நிச்சயமாய் இல்லை,

கருவேல மரங்களின் 

ஊர்வலம் மட்டுமே

கண்ணில் தென்பட்டது

கார் மேகங்களை 

யார் ஒருவரும்

பார்க்கவில்லை;

வேகமாக கலைந்த

மேகத்திற்கும் துளியும்

ஈரமில்லை;

தானாக தோன்றும்

கானல் நீரைக்கூட

காணவில்லை;

கண்ணுக்கு எட்டியவரை

தண்ணீர் ஊர்தியும்

தென்படவில்லை

வானம் பார்த்த

பூமி போய்

தண்ணீர் கொணரும்

வாகனம் பார்த்த 

பூமி ஆனோம்

வானத்தில்

காணாமல் போன

வானவில் 

தண்ணீருக்காக காத்திருந்த

குடங்களின் வரிசையில்

கிடந்தது

வறட்சி, நாட்டில் தான் 

அறவேயில்லை நம்

அறிவில், சிந்தனையில்;

மாத்தி யோசிப்போம்

மாத்தவே யாசிப்போம்;

தீர்வு காண

தீர்க்கமாய் முயலுவோம்

தீர்வு 1:

பருவமழை தவறுதலின்

கரு உலகம்

ஒப்பற்ற வேகத்தில்

வெப்பம் அடைந்ததில்

வெளிப்படையாக உள்ளது 

உலகம் இது

உலோகம் அல்ல,

ஏறும் சூட்டை

ஏதுவாய் ஏற்றுக்கொள்ள

முன்னேற்றம், மேம்பாடு, சொகுசு

என்ற நாகரீக நிர்பந்தத்தால்

அதீதமாக புவி சூடான

அநீதியில் மேலை நாடுகளுக்கு 

அதிக பங்கு உண்டு;

நியாயம், இழப்பீடு அவர்கள் 

நிச்சயம் தர வேண்டும்;

இருப்பினும், அவர்களின் தவறுகளை 

திரும்பவும் வளரும் நாடுகள்

தெரிந்ததேயேன் புரிய வேண்டும்? 

அணல் அடங்க

அனைத்தும் செய்வோம்,

அணிலாகவாது உதவிட

அணி வகுப்போம்

மக்கள் தொகையை

அக்கறையுடன் கட்டுப்படுத்துவோம்;

பொருட்களின் மேல்

பேராசை துறப்போம்

ஒருமுறை உபயோகத்தை

ஒரேடியாக ஒழித்த 

தலைமுறை நாமாவோம்;

அலட்சியத்தாலும், சோம்பலாலும்,

விரைவதாலும் வருகின்ற

விரயம் விலக்குவோம்;

மக்காக இல்லாமல் 

மக்காத பொருட்களை 

எக்காலத்திலும் தவிர்ப்போம்;

சுற்றுப்புற சூழலை

பற்றுதலோடு பாதுகாத்து

முற்றிலும் மதிப்போம்

தீர்வு 2:

பருவ மழையை

பெருமளவில் சேமிக்க 

பழந்தமிழர் கண்டது 

ஒன்பது வழிகள்

என்பது மாறி,

விலைக்கு வாங்கும்

நிலை கண்டு 

உலையிலிட்ட அரிசியாய்

தலை கொதித்தது

பூமிக்கு வந்த மழையை 

சேமிக்க ஏன் மறந்தோம்?

பார் போற்றும்

நீர் மேலாண்மையால்

தழைத்து இருந்தோமே,

பிழை என்ன

இழைத்தோம் இடையில்?

ஆறுகள் மலடானதற்கு

ஆறுதலே இல்லை;

ஏரியாவில் எங்கும்

ஏரிகளே இல்லை;

கம்மாய்கள் இங்கே

கம்மியாகி போயின;

கரனையை தொலைக்க

காரணம் நாமே;

தாங்கல் இழந்ததை

தாங்க இயலவில்லை;

ஏந்தல் இருந்திருந்தால்

ஏந்துவோமா கையை?

ஊரணி ஊனமானதால்

ஊரேயில்லை இனி;

குளங்கள் மிஞ்சின

கண்களில் மட்டும்;

குட்டைகளை எல்லாம்

ஆட்டையப் போட்டோம்

இதைப் போல்

விதை நெல்லை

உட்கொள்ளும்

முட்டாள்தனத்தை

கட்டாயம் 

விட்டாக வேண்டும் 

வாய்க்காலில் நீர் வடிய

வாய்ப்பு கொடுப்போம்,

வடிகால் இல்லாமல்

விடிவுக்காலம் இல்லை

ஆறு, குளம், குட்டைகளில்

தூர் எடுக்க

மணல் வாருவோம்,

கொள்ளையடிக்க அல்ல;

நதிகளின் நடுவே

அணைகளை கட்டுவோம்

அனைவருக்கும் பயன்பட,

அபகரிக்க அல்ல

நூறு வருடங்களானாலும்

ஆறுகளை இணனப்போம்,

தானாக கடலில் 

வீணாவதை தடுக்க

நிலத்தடி நீரை

பலப்படுத்துவோம்;

விழுந்த மழைநீர் 

பாழாகாமல் இருக்க

மண்ணில் ஊற வேண்டுமென்பதை

மண்டையில் ஏற்று

அடுத்த 

மழை வந்தவுடன்

பழைய பிரச்சனையைன

வறட்சியை

மறந்திடாதே;

மேகத்தில் மறைந்த

நிலவாய்,

தூக்கத்தில் உறைந்த

நினைவுகளாய்

மீண்டும் வரும்;

எனவே

மீள வழிகள்

வேண்டியே தீரும்

வெள்ளம் வறட்சி 

இரு துருவங்கள்

இருப்பினும்

நிறைய தீர்வுகள்

இரண்டிற்கும் 

ஒன்றே என்பதால் 

இன்றே களமிறங்குவோம்!

வறட்சி போக்க 

புரட்சி செய்வோம்!

© Ravishankar Palanivelu, July 25, 2019, Tucson, USA (ravipalanivelu@gmail.com); please leave your feedback in the comments

Image Credit:AP; Copyright:Satellite image ¬©2019 Maxar Technologies via AP

விரும்பியவை வட்டத்துக்குள்; Translated version in English: World of Wishes

பட்டம்

கொடி;

இரண்டுமே

உயரே பறந்தாலும்,

பற்றை ஒற்றையாய்

பறை சாற்றி

விளக்கும் கொடியாய்

விளங்கவே விழைகிறேன்

கொடி

குமிழி;

இரண்டுமே

காற்றில் மிதந்தாலும்,

கால்கட்டு கட்டுபாடின்றி

சுதந்திரமாக சுகமாக

திமிராக திரியும்

குமிழியாகவே குழைகிறேன்

குமிழி,

குழல்;

இரண்டிலிருந்தும்

அடைப்பட்ட காற்று

விடுதலை பெற்றாலும்,

சுழன்ற காற்றை

உழன்று உருட்டி

இசையாய் ஈன்றெடுக்கும்

குழலாகவே ஆசைப்படுகிறேன்

குழல்

முகம்;

இரண்டுமே

உணர்ச்சியின் வடிகாலாய்

கண்களை கொண்டிருந்தாலும்,

எண்ணில்லா செயல்களுக்கு

தாயுமான மூளையும்

வாயும் செவியுமுள்ள

முகமாகவே முனைகிறேன்

முகம்

பௌர்ணமி;

இரண்டுமே

ஒளிர்ந்து மலர்ந்தாலும்,

பாரபட்சம் ஏதுமின்றி 

பாரிலுள்ள அனைவருக்கும்

சமளவில் ஒளிரும்  

பௌர்ணமியாகவே பிரியப்படுகிறேன்

பௌர்ணமி

சூரியன்;

இரண்டுமே

ஒளி தந்தாலும்,

கடன் வாங்கி

கடமை ஆற்றாமல்

சுயமாக வெளிச்சமிடும்

சூரியனையே விரும்புகிறேன் 

சூரியன்

பட்டம்;

இரண்டையுமே 

அன்னாந்து பார்த்திட

எந்நாளும் நேர்ந்தாலும்,

தலைக்கு மேலிருந்தாலும்

வாலையும் தலையுமாட்டி

இட்ட கட்டளையேற்கும்

பட்டமாகவே பரிதவிக்கிறேன்


English translation of the above poem by Kirubakaran Pakkirisamy:

World of Wishes
---------------------------------
I’d rather be a flag than a kite
Both fly high and bright
But I stand for one -
And would like to be a flag in your sight

I’d rather be a bubble than a flag
Both float and about
But I dont wanna be tied down -
So would be a bubble all around and blown

I’d rather be a flute than a bubble
Both release the wind in them
But I want to make music -
Hence would like to be a flute and be in sync

I’d rather be a face than flute
Both of their eyes are full of emotions
But I am more intelligent
Thus wanna be a face with a brain behind

I’d rather be a moon than a face
Both can be bright
But I am fair and just
Therefore I would be a moon and to all I shed light

I’d rather be a sun than a moon
Both light up the sky
But I am original and do not borrow
Thats why I’d like to be sun and shine all day

I’d rather be a kite than a sun
Both of them are way up there
But I like my strings -
And I’m happy to go hither and thither for it
My world and a gravity
I would not escape, even if I could

© Ravishankar Palanivelu, July 5, 2019, Tucson, USA (ravipalanivelu@gmail.com); please leave your feedback in the comments